Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Τα 10 soundtracks που έγραψαν ιστορία!

Μια ταινία μπορεί να σου μείνει στο μυαλό για τους πρωταγωνιστές, την υπόθεση, την σκηνοθεσία, τα σκηνικά και τα κοστούμια... Υπάρχουν όμως και κάποιες ταινίες που τις θυμόμαστε (και) για την μουσική τους επένδυση. Για τα κομμάτια που έπαιξαν πίσω από τους ηθοποιούς και χωρίς αυτά μερικές σκηνές δεν θα ήταν ίδιες. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, αν στο "Κουρδιστό Πορτοκάλι" του Κιούμπρικ δεν ακουγόταν η Ενάτη Συμφωνία του Μπετόβεν και αντ' αυτού ακούγαμε κάτι από Celine Dion... Ναι...Εμετός! (Please allow me!)

Επειδή όμως το καλό πρέπει να λέγεται, αποφάσισα να κάνω μια λίστα με τα 10 καλύτερα, κατά την γνώμη μου πάντα, soundtracks όλων των εποχών. Μετά από πολύωρη... δημοσιογραφική έρευνα και αναδρομή στο παρελθόν, κατέληξα σε μια μικρή λίστα με τις κινηματογραφικές μουσικές που άφησαν εποχή και έμειναν χαρακτηριστικά στο φτωχό μου μυαλουδάκι. (Σε χρονολογική σειρά για να μην παρεξηγηθεί και κανείς!)

Let the music begin!

1. The Pink Panther (1963)
Back to basics. Ο Henry Mancini ντύνει υπέροχα με το γνωστό σκανταλιάρικο jazz θέμα την σουρεαλιστική φάρσα του Blake Edwards και συνοδεύει τον αλησμόνητο Peter Sellers ως επιθεωρητή Κλουζό. Πόσες φορές δεν έχεις ψιθυρίσει κι εσύ αυτόν τον ρυθμό!







2. The Graduate (1967)
Οι Simon & Garfunkel συνθέτουν το soundtrack της κλασσικής πλέον ταινίας του Mike Nichols, το οποίο ακολουθεί τον εξευγενισμένα σατιρικό και γλυκόπικρο τόνο της ταινίας.










3.The Godfather (1972)
O Nino Rota καταφέρνει να δημιουργήσει με την μουσική μια ατμόσφαιρα ιδανική για μια τόσο δυνατή ταινία. Μια θλιβερή τρομπέτα και ένα πένθιμο βαλς, σαν θρήνος, ξεκινά. Το αξεπέραστο "Love Theme" στρατηγικά τοποθετημένο για να προσφέρει μια συναισθηματική ανάπαυλα στο κοινό πριν το επόμενο σοκ. Η βιαιότητα της σκηνής εντείνεται όπως η σχέση πατέρα και γιου αλλά στο τέλος επέρχεται η λύτρωση.



4. Saturday Night Fever (1977)
Η ταινία που συμμάδεψε μια ολόκληρη εποχή. Οι ντίσκο, τα μαλλιά, τα ρούχα, ο John Travolta... Αλλά πάνω απ' όλα η μουσική! Τα θρυλικά κομμάτια των Bee Gees και άλλων με τα οποία λίκνιζε το κορμί του ο Travolta φορώντας φυσικά καμπάνα, ακούγονται ακόμα και σήμερα από τους νοσταλγούς των ντίσκο (και όχι μόνο!) Θα μου επιτρέψετε σε αυτό το σημείο να κάνω μία μικρή παρένθεση για να δούμε μαζί αυτό το βίντεο. Ευχαριστούμε John. :')




5. Pulp Fiction (1994)
O αγαπημένος μου, ως γνωστόν, Tarantino επιλέγοντας τα κομμάτια για αυτήν την ταινία δεν δίστασε ούτε μια στιγμή να μπερδέψει μουσικά είδη και καλλιτέχνες, να ξετρυπώσει κομμάτια από την συλλογή του και να τα αφομοιώσει με απόλυτη μαεστρία σε μια από τις καλύτερες του ταινίες. Ουσιαστικά κάνει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι με την μουσική και σου δίνει την εντύπωση ότι το soundtrack ακούγεται από ένα παλιό jukebox, γιατί... έτσι! Η χαοτική "Misirlou" στους τίτλους αρχής, το πολλά υποσχόμενο "Girl, you'll be a woman soon", το "You never can tell" του Chuck Berry είναι μερικά μόνο από τα διαμάντια που υπάρχουν στην ταινία.


6. Trainspotting (1996)
Iggy Pop, Lou Reed, New Order, Underworld, Leftfield, Primal Scream, Stone Roses,Blur, Oasis, Pulp, Chemical Brothers, Suede, Elastica, The Verve. Η Britpop στα καλύτερα της κερδίζει τον κόσμο. Το soundtrack του Trainspotting σαν βαρύ ναρκωτικό, σαν σπιντάκι ή ηρωίνη. Την μία σε ανεβάζει στα ύψη με το "Lust for Life" και την άλλη σε κατεβάζει απότομα με το "Perfect Day". Εθίζεσαι όμως και δεν μπορείς να ξεφύγεις. Φόρος τιμής σε εκείνη την γενιά κοντά στα '90s, με τις μουσικάρες, τα πάρτυ,τα ναρκωτικά και τους άθλιους φίλους!



7. Requiem for a Dream (2000)
Κατ' ευθείαν σου ήρθε στο μυαλό η γνωστή μελωδία από την ταινία. Θλιμμένος σκοπός, τρομακτικά επιβλητικός. Μεταδίδει τον πόνο και την εξάρτηση, προμηνύοντας ότι κάτι χειρότερο θα συμβεί. Η ατμόσφαιρα που δημιουργεί στην ταινία τρυπάει τα κόκαλα και του πιο απαθούς θεατή. Σε ενοχλεί. Αλλά, παρά την ειρωνεία του θέματος, είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά (και πολυδιασκευασμένα) soundtracks όλων των εποχών.







8. Le Fabuleux Destin d'Amelie Poulain (2001)
Ένα παραμύθι που στοχεύει στην καρδιά και μια μουσική επένδυση που βρίσκει τον στόχο. Ο χαρακτήρας της Αμελί υποδεικνύεται από την λιτότητα, τον ρομαντισμό και την παιδικότητα του μουσικού θέματος περισσότερο ακόμα και από τις αγαθοεργίες της στην ταινία. Με το που ακούς το "La Valse d' Amelie" σου έρχονται στο μυαλό όμορφες εικόνες και ίσως να χαμογελάσεις κιόλας, όπως ακριβώς έκανες και στο τέλος της ταινίας.























                               


                                                                                  


 9. The Lord of the Rings (2001-2003) 
O Howard Shore μελέτησε πολύ καλά τα κείμενα του Tolkien και απ' ό,τι φάνηκε, αποδείχθηκε αντάξιος των προσδοκιών του Peter Jackson.  Ο Shore δεν επαναπαύεται σε δοκιμασμένους μουσικούς εντυπωσιασμούς αλλά ποντάρει στην φαντασία και μας εκπλήσσει και στα τρία μέρη της τριλογίας.    Με σεβασμό απέναντι στο έργο του Tolkien συνέθεσε ένα soundtrack το οποίο εμπλουτίζει και ζωντανεύει την ηρωική θεματική και στο τέλος αφήνει ένα αίσθημα βαθιάς ικανοποίησης. Οι fans του "Άρχοντα" δεν πρέπει να έχουν παράπονα!




10. Moulin Rouge! (2001)

Μια τρελή κιτς κωμωδία, μια φρενιτιώδης ποπ-όπερα, μια μουσική εξτραβαγκάνζα, με ανανεωτικό και αισιόδοξο βλέμμα. Οι Beatles, οι  Queen, η Madonna, οι U2, ο Sting, ο Elton John και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες αλλάζουν στα χέρια του Graig Armstrong και μεταμορφώνονται στο soundtrack του παράφορου έρωτα ένας μποέμ συγγραφέα και μιας χορεύτριας του Moulin Rouge. Μέσα στον σουρεαλισμό και την έκσταση της ταινίας οτιδήποτε άλλο θα έμοιαζε φτωχό και λίγο, ενώ τώρα αυτή η πανδαισία μουσικών χρωμάτων μόνο ιδανική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ένα δύσκολο εγχείρημα του Armstrong, καθώς έπρεπε να εντάξει στην πλοκή τραγούδια για τον έρωτα, την αγάπη, την τέχνη και την προδοσία, ώστε να πιάσει όλη την γκάμα των συναισθημάτων των ηρώων. Παρ' όλα αυτά τα κατάφερε μια χαρά και το αποτέλεσμα δεν απογοήτευσε κανέναν.





Αυτή λοιπόν ήταν η λίστα μου των 10 καλύτερων soundtracks. Προσοχή! Επειδή η λίστα είναι απολύτως υποκειμενική και το γούστο του καθενός διαφέρει, μπορεί να διαφωνείτε. Παρακαλώ, αν υπάρχουν διαφωνίες, αν θέλετε να εμπλουτίσετε ή να διορθώσετε κάτι, κάντε το (ευγενικά πάντα!) στα σχόλια από κάτω!!









Υ.Γ: Μετά την Αμελί κάτι άγνωστο και σκοτεινό συνέβη και το κείμενο τοιχίστηκε κάπως περίεργα, όπως θα διαπιστώσατε! Ζητώ ταπεινά συγνώμη!





8 σχόλια:

  1. Σεβασμός για το νούμερο 9!!! (τώρα θα γελάει ο Απόστολος, αλλά δε θα μπορούσα να μη σε επαινέσω για το ότι συμπεριέλαβες μια -τρεις- από τις αγαπημένες μου ταινίες...!) καλή δουλειά, αν και θα το ήθελα λίγο μεγαλύτερο :P... όμως θα σου βάλω 8/10!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ για την επιεικεια Νικ! Ρε μου έφυγε ο πάτος να κάνω τοπ 10 εσεις ήθελες και παραπανω?? μην το βλέπεις ετσι! εχει δουλειά απο πίσω! ακόμα κι αν δεν φαίνεται!!:Ρ

      Διαγραφή
  2. Ω, μα την ανίερη αγελάδα! Τι εξαίρετο δείγμα συγγραφικής και κριτικής αρτιότητας είναι αυτό? Ποιά μούσα οδήγησε τας χείρας ας τις γραμμές αυτές πληκτρολογίσαν? (Και τώρα ας αρχίσω να διαβάζω)...
    Είσαι σίγουρη ότι τρομπέτα ακούγεται στο The Godfather και όχι σαξόφωνο ή κάτι τέτοιο?
    Και μιας και είμαι εγώ ο προαναφερφείς "Απόστολος", ας γελάσω.
    ΧΑΧΑΧααα...
    Αγαπητή Συνεπή Φοιτήτρια... κατά την ταπεινή μου γνώμη... (χαχαχα) δεν μπορείς να συγκρίνεις ταινίες που έχουν original score με ταινίες στις οποίες ο υπέυθυνος της μουσικής απλά έκανε μια συλλογή από hits. Συγκρίνεται αυτό με την δουλειά που κάνει ένας συνθέτης για να επενδύσει την κάθε σκηνή με το κατάλληλο μουσικό υπόβαθρο? Θα απαιτήσω μια νέα λίστα μόνο με ταινίες original score! Συγκρίνεται ο Clint Mansell του Requiem for a Dream και ο Yann Tiersen της Amelie με οποιονδήποτε υπεύθυνο μουσικής, όσο καλόγουστος και να είναι?
    Get your ass back to work!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και δεν θέλω Top 10! Top 20 θέλω!
      Φοιτήτρια είσαι, κάνε και κάτι χρήσιμο επιτέλους, όλο καφέδες πίνεις!

      Διαγραφή
    2. Αγαπητε Godkiller, (σου εχω πει οτι ειναι αθλιο το νικ σου? :) )
      Ειμαι σιγουρη οτι ακουγεται τρομπετα. πρωτα ερευνώ και μετά γράφω και το ξερεις! Οσο για την παρατήρηση σου, πολυ καλή δεν λέω. και προφανώς είναι δυσκολότερο να κάνει κάποιος original score theme για μια ταινια παρά να επενδύσει με υπάρχονται τραγουδια. Οκ. Αλλά δεν συνέκρινα τίποτα! Ο σκοπός του αρθρου ήταν να ξεχωρίσει τα καλυτερα soundtracks στο σύνολο. Η αλήθεια είναι πως δεν εδωσα και τόση σημασία στο αν ειναι original ή οχι, αλλά στο πως στέκονται στην ταινία και στο αν ανταπεξερχονται των προσδοκιών. Για παραδειγμα στο Saturday Night Fever και στο Trainspotting τα κομμάτια, εκτός του ότι εκφράζουν εποχές και γενιές, ειναι τα πλέον κατάλληλα. Και αν υπάρχει ήδη η μουσική που θες για την ταινία σου, why bother making new? (τεμπέλικη άποψη συνεπους-κατα τα άλλα- φοιτήτριας!)
      Όσο για το θέμα του Top 20... please... Βλεπετε οτι το αρθρο το ανεβασα στις 4 τα ξημερώματα... Ηταν δυσκολη δουλεια, βρώμικη... Κανε εσύ (μαζί με τον άλλον από πάνω) ενα top 20... :)
      Ευχαριστω γλυκε μου! :)

      (με κάνετε και γίνομαι εχθρική μπροστά σε τοοοοσο κόσμο!! :Ρ )

      Διαγραφή
  3. Θα ήθελα να προσθέσω το επικό βασικό θέμα του Πολέμου Των Άστρων και το Waltz by the River της Ελένης Καραΐνδρου από τη Σκόνη του Χρόνου (Dust of Time) του Αγγελόπουλου! Μπράβο για το Graduate! Εκεί πρωτοεμφανίστηκε το Mrs Robinson, ενώ το φιλμ κλείνει με το Sound of Silence! Μου ήρθαν τώρα στο μυαλό και κομμάτια του Bregovic όπως το In The Deathcar από το Arizona Dream του Κουστουρίτσα. Και φυσικά υπάρχουν ταινίες μουσικών όπως το Help! των Beatles και το The Wall των Pink Floyd αλλά εκεί ξεφεύγουμε από τον όρο soundtrack ίσως.. Ά! και οι ταινίες με τον Eastwood σε μουσική Moricone! Το θέμα βασικών τίτλων από το Για μια Χούφτα Δολλάρια (For A few Dollars More) πχ! (να μπορώ να βάλω Links δεν ξέρω πώς) (ναι είχα όρεξη να το παίξω ξερόλας μου πήρε χρόνο αυτό το ποστ!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητε Tetrax,
      τα soundtrack του Star Wars, της Σκόνης του Χρόνου και του Για μια Χούφτα Δολλάρια δεν τα συμπεριέλαβα γιατί (ντροπή μου , το ξέρω!) δεν έχω δει τις ταινίες... Όσο για το Arizona Dream δεν το σκέφτηκα καθόλου... (2 φορές ντροπή!!)
      Δεν ξέρω αν το ξέρεις αλλα το Mrs Robinson αρχικά δεν προοριζόταν για το Graduate αλλα άρεσε στον σκηνοθέτη και οι Simon & Garfunkel άλλαξαν λίγο το κομμάτι, που μέχρι τότε λεγόταν κάπως αλλιώς (συγχώρεσε με δεν θυμάμαι πως αυτη την στιγμή :Ρ) και έτσι μπήκε στην ταινία!
      Επίσης θέλω να ετοιμάσω και ένα αφιέρωμα με μουσικές ταινίες οπου θα υπάρχουν και το Help! και το The Wall και άλλα.. Το δουλεύω ακόμα (στο μυαλό μου, μη φανταστείς!) απλά φοβάμαι μήπως φύγουμε από το κυρίως θέμα του μπλογκ που είναι οι ταινίες και όχι η μουσική. Θα δούμε εν καιρώ!
      Σ' ευχαριστώ πολυ για το σχόλιο και τις προτασεις σου ακόμα και για το γεγονός οτί θέλησες να το παίξεις ξερόλας!!:Ρ (μα πόσο ευγενική είμαι η ρουφιάνα!!)
      Να περνάς καλά και να μας παρακολουθείς!! :))

      Διαγραφή
  4. re mpravo pou mou to 'pes giati opws kai na to kanei moy fainotan ligo asxeto to tragoudi me thn tainia kai thn typisa tha to koitaxw. apla sto wikipedia elege oti prwtoemfanisthke alla auto pou les makes apoluta sense..

    ΑπάντησηΔιαγραφή