Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Medianeras - Μεσοτοιχίες

Η πρόταση της βδομάδας είναι μία εναλλακτική κομεντί δια χειρός του Γκουστάβο Ταρέτο. Η ομότιτλη ταινία μικρού μήκους... μεγαλώνει και μας ταξιδεύει στο ομορφάσχημο Μπουένος Άιρες και στις ζωές δύο ανθρώπων που όσο κοντά κι αν βρίσκονται τόσο μόνοι νιώθουν.

Υπόθεση (cine.gr): Η Μαριάννα και ο Μαρτίν ζουν στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο του Μπουένος Άιρες. Περνούν ο ένας δίπλα από τον άλλο καθημερινά, ψωνίζουν στα ίδια μαγαζιά, κολυμπούν στην ίδια πισίνα αλλά δεν έχουν γνωριστεί ποτέ. Ο Μαρτίν βγαίνει σπάνια από το σπίτι μετά τον χωρισμό του, ενώ η Μαριάννα δουλεύει ως αρχιτέκτονας κι αισθάνεται ανίκανη να συνάψει οποιονδήποτε σοβαρό δεσμό, αφού βγαίνει από μία τετράχρονη σχέση.

Δύο άνθρωποι που μένουν δίπλα, μοιάζουν περισσότερο από ό,τι θα περίμεναν αλλά δεν γνωρίζονται. Περιφέρονται στην ίδια πόλη με τα προβλήματα και την μοναξιά τους και ποτέ δεν έχει προσέξει ο ένας τον άλλον. Πριν φτάσουμε στην γνωριμία μεταξύ τους, γνωρίζουμε την ζωή και το παρελθόν τους μέσα στο αστικό τοπίο του Μπουένος Άιρες που φαίνεται να πρωταγωνιστεί για λίγο. Εκμεταλλευόμενος το επάγγελμα της Μαριάννα, ο Ταρέτο, δημιουργεί ένα εξαιρετικό σκηνοθετικό εύρημα με αναφορές στην αρχιτεκτονική και μεταφορές της για την ανθρώπινη φύση.


Ανάλαφρη και χιουμοριστική ατμόσφαιρα πλαισιώνει ένα θέμα που θα μπορούσε να καταντά κουραστικό και βαρύ: την μοναξιά και την έλλειψη επικοινωνίας. Με τα «παιχνίδια» της τύχης, όπου πιόνια είναι άθελά τους οι δύο πρωταγωνιστές, τις έξυπνες παρομοιώσεις του σεναρίου (οι κάτοικοι του Μπουένος Άιρες παρομοιάζονται εύστοχα με τα κτίρια της πόλης και τα ραντεβού του πρωταγωνιστή με τα… McDonald’s!), αλλά και τις αναφορές τόσο στην ποπ κουλτούρα, όσο και σε πολλές (αμερικανικές) ταινίες, η ταινία καταφέρνει να μας κερδίσει.

Εκτός όμως από την εξαιρετική δουλειά του σκηνοθέτη, η ταινία χρωματίζεται και από τους συμπαθέστατους φυσιογνωμικά και ερμηνευτικά πρωταγωνιστές (Pilar Lopez de Ayala και Javier Drolas), καθώς και από την επιλογή του soundtrack που είναι ιδανικό για αυτήν την αστική ιστορία αγάπης και αποξένωσης.

Και το τέλος; Φυσικά, γνωρίζονται και ζουν ευτυχισμένοι. Αναμενόμενο. Κι όμως ο τρόπος που συναντιούνται οι δύο πρωταγωνιστές είναι πρωτότυπος και αρκετά απρόσμενος ώστε να σχηματιστεί ένα χαμόγελο στα πρόσωπα των θεατών.

Μια ευχάριστη και τρυφερή ταινία που ίσως τελικά σας κάνει να παρατηρείτε περισσότερο τους περαστικούς στον δρόμο.



Υποσημείωση: Αν δεν την βρείτε στο κοντινό θερινό σινεμά, είναι διαθέσιμη για κατέβασμα. :)

2 σχόλια: